شعرهایی که چشم های تو آفرید

سال را از چشمان تو آغاز می کنم

وقتی چشمانم را می بندم و

سعی می کنم چشمانت را به خاطر بیاورم

می چسبد غرق شدن در آبی چشمانت

چیزی میان این چشم ها هست

که نفس کشیدن هم برایم ضروری نیست

اگر بخواهد این خیال را برهم زند

 

سال نو شد

سال پر عشق و آغوش و شعر و خیالی برایتان آرزومندم

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

تو مث آتیشی گرم و زمستونی

تو منو می سازی تو اوج ویرونی

این زمستون بی تو یخ زده اشکام

بیا و برگرد گرماتو می خوام

بازم بتاب

نیستی و تنهام تاریک دنیام

با خاطراتت میگدره روزام

از وقتی تو رفتی ازم یه سایه مونده

سرمای زمستون دنیان و سوزونده

بازم بتاب

خورشید دنیام

 

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

یه درخت افتادِ روی زمین

یه ضربه ی محکم از انتهای تمدن

سرمای پشت دیوار از جان جنوبی ترین برفها

انگشتانی بی رمق در آخرین نقطه ی صخره

گل آفسایدی که داور مردود نمی کند در وقت های اضافه

حالی که از هر طرف بن بست است

و اسفندی است بعد از اردیبهشت

گره ای خورده است البرز با خزر که دستان هیچکس بازش نمی کند

بازی خورده جهان از شکست این قلب

از بازیگران تر دست، بازیگران دست دوخت دست آموز!

 

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

تو باید غرق شی در من بفهمی کی دلش دریاست!

همیشه مقصدم بودی کجا با تو سفر کردم

چقد تنها برم دریا چقد تنهایی برگردم

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

خوب شد دردم دوا شد خوب شد

دل به عشقت به عشقت مبتلا شد خوب شد...

در پایان خطم.

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

واسه این که از تو دورم ، به تو مدیونمواسه کشتن غرورم ، به تو مدیونمتو که حرمتو شکستی ، پای عهدت ننشستیگرچه بازم تو نیازم ، لحظه هامو بد می بازم ، به تو مدیونم واسه این چشای خیسم ، به تو مدیونماین که ا شعرهایی که چشم های تو آفرید...ادامه مطلب

برگی از درخت می افتد و

پرنده ای به درختش بر می گردد

و تو مانند آن پرنده به قلبم

مانند آب روی اتش

تنت بر تنم

شعله می کشد

خنکای نفست بادهای شمالی است

و لطافت تنت گلهای سرخ را به یاد می اورد

بنشین زیر ابن درخت تا برگها زیباترین لحظه را بسازند

و من هی نزدیکتر به این منظره به بوسیدنت شوم

شاهکاری است قاب تو از چشم این عاشق

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

چشمهایت بوی خاک باران خورده می دهد

چه شده در این شب تار که از خود بی خود شدی

کدام خیابان را اشتباه پیچیدیم 

که هر چه میرویم نمیرسیم

شهر از رفتن تو دلگیر است

کوچه ها قصد کوچ دارند به سرزمینی دور

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

صورت سفید و

لبهای صورتی ات

در قاب شال مشکی ات

می درخشد

امشب ماه با قاب صورتت

بی اعتبار شده است!

شعرهایی که چشم های تو آفرید...

حالا تا عاشق میبینم بهشون میگم منم بودم!
________________________

چقدر چشمای تو تعیین کنندست!
________________________

افسردگی جاشو به تب داد، عشق تو قرصامو عوض کرد!

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران، ساده دل من که قسم های تو باور کردم!
________________________

برف برف برف میباره
خاطرهاتو یادم میاره
تا دوباره صدامو درآره
________________________

گفته بودی عاشقم هستی ولی انگار نه!

شعرهایی که چشم های تو آفرید...